بازار داغ آجیل شب یلدا اینجاست | تفت آجیل شب یلدا در دالان دراز
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۱۳۷۸۵
همشهری آنلاین-سحر جعفریان: کافی‌ست خود را به حوالی چهارراه گلوبندک برسانید؛ جایی که جمعیت، از هر سویش شتابان و سراسیمه است. عابران تنگ هم با قدم‌های کوتاه، آهسته پیش می‌روند بدون آنکه لحظه‌ای از ویترین مغازه‌های نونوار و حجره‌های قدیمی که اغبلشان با تزییناتی مانند دانه‌های سرخ انار و قاچ‌های آبدار هندوانه به تم شب چله آراسته شده‌اند، چشم بردارند! کاسبان نیز بیکار نیستند و هر یک به طریقی سعی در بازار گرمی و دلبری از مشتری‌ها دارند؛ یکی با پخش موسیقی شیش و هشت، یکی با استخدام دادزن‌های طناز و دیگری هم با تخفیف‌های استثنایی و به آتش کشیدن مالشان! به این ازدحام همیشگی، تحرکِ باربران و چرخی‌های صغیر و کبیررا هم کهدیگر به جزو لاینفک بازار و شلوغی‌هایشتبدیل شده‌اند، اضافه کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دالانِ آجیل فروشان در قرق لباس‌فروشان
در امتداد مسیر خیابان پانزده خرداد، بعد از سبزه میدان و پله نوروزخان، وارد بازار آهنگران می‌شویم. مغازه‌هایی انباشته از انواع شکلات و اقسامِ قهوه را پشت سر می‌گذاریم و پُرسان پرسان، سر از ورودی باریک با درهای چوبی قدیمی «دالان دراز» (بورس سابق آجیل‌فروشان تهران) درمی‌آوریم. نامش را دالان دراز گذاشته بودند چون یکی از طولانی‌ترین دالان‌های بازار (دالان به معنای راهرویی با پیچ و خم برای ورود به محوطه اصلی بنا که در معماری ایرانی بسیار کاربرد و طرفدار داشت) محسوب می‌شد. «کریم صابری»، یکی از آخرین بازماندگان صنف آجیل‌فروشیدر این دالان که حالا بیشتر مغازه‌هایش پوشاک عرضه می‌کنند، می‌گوید: «اینجا تقریبا تا ۱۰ سال پیش همه مغازه‌ها (۱۰۰ باب مغازه) در اختیارآجیل‌فروشان بود. آجیل‌فروشانی که معمولا در مساحتی حدود ۲۰ تا ۴۰ متر، هم دیگِ خام‌پزی و هم دیگِ شورپزی آجیل بار می‌گذاشتند و کمی هم آن طرف‌تر بساط پیشخوان و دخلشان را جای می‌دادند. دود و بوی کسب و کارمان زیاد بود؛ آنقدر که بالاخره اعتراض سایر کاسبان، کارساز شد و ۹۵ درصدِ هم‌صنفی‌هایمان راهی سرای سه‌راه قزوینی‌ها که حدود ۲۰۰ متر جلوتر است، شدند. من و یکی دو نفر دیگر از آجیل‌فروشان اگر هنوز اینجا مانده‌ایم به این خاطر است که تابه مان را به بیرون از شهر منتقل کرده‌ایم و در مغازه‌یمان فقط به فروش مشغولیم. اتفاقا خیلی از مشتری‌های ثابت‌مان از این موضوع گله مند هستند.»
مقوی های گران‌قیمت
بیش از۷۰مغازه در محوطه قدیمی و آجرنمای سرای سه‌راهی قزوینی‌ها فعال است. مغازه‌هایی که بارشان ازپسته خندان و بادام مرغوب آذرشهر تاخشکبار خام و نمک اندود، تازه رسیده و کارگرهاشان نیز مشغول جابه‌جایی و مهیاکردن کیسه‌های آجیل برای فروش بهتر هستند. کارگرانی که گهگاه زیر چشمی، مشتری‌ها را می‌پایند؛ به ویژه آن مشتری‌هایی که بادیدن قیمت‌های نوشته شده بر روی لیبل هر نوع آجیل از خرید کمی مردد می‌شوند یا مشتری‌هایی که ناگفته پیداست در حال حساب و کتاب سرانگشتی و دوراهیِ «بخرم یا نخرم؟»هستند! و اما قیمت‌ها؛ ازکیلویی۳۰۰تا۸۰۰هزارتومان در نوسان‌اند. به اضافه آجیل‌های باکیفیتی که ارزش افزوده‌هایی مانند بسته‌بندی‌های خاص و به اصطلاح لاکچری یا آجیل عروس قیمت هر کیلو از آنها را به بیش از یک میلیون تومان می‌کشاند. «صدیقه جمشیدی»، مشتری یکی از آجیل‌فروشی‌های سرای سه‌راهی قزوینی‌هامی‌گوید: «شب یلداست وهمین آجیل با میز سرو ولباس‌های قرمز و سبز. چندسالی‌ست که اینها از دورهمی و معاشرت‌های ویژه این شب، مهمتر شده‌اند.» «حدیث شاهمرادی» هم مشتری ثابت بازار آجیل فروشان تهران است. اومی‌گوید: «بضاعت مالی خیلی از مشتری‌هایی که می‌آیند اینجا به خرید آجیل درجه۲و۳محدود می‌شود؛ درجه‌هایی که کیفیتشان قربانی قیمت شان شده. درجه یک و اعلاها هم باقیمت‌های صعودی نصیب کسانی می‌شود که بضاعتشان به آنهابرسد.»
آخرین بازمانده‌ها از تابه‌های آجیل‌پزی
انتهای محوطه سرای سه‌راه قزوینی‌ها، بنایی متروک واقع شده. «حاج اکبر» یکی از کسبه قدیمی، بعدازاینکه پاسخ آخرین مشتری‌اش را می‌دهد، خطاب به ما می‌گوید: «این بنا تاچندسال پیش، تابه آجیل پزی بود. یک روز ماموران بهداشت آمدند و پلمپش کردند؛ به خاطراینکه محیط‌ش غیربهداشتی بود. راستش فعالیت آن تابه داشت اعتبار ما قدیمی‌های بازار را خراب می‌کرد.» حاج اکبر در ادامه، از شروع بازار شب یلدا نیز می‌گوید: «بازار این شب، چند وقتی ست شروع شده؛ به طور رسمی شاید از زمانی که اتحادیه فروشندگان خشکبار، نرخ‌های مصوب را اعلام کرده است. بیشتر مشتری‌ها دنبال آجیل سبک و کم تعداد از نظر انواع خشکبار هستند؛ مغزپسته، تخمه کدوی تنوری، بادام درختی، برگه‌های هلو وقیسی و میوه‌های خشک.» گشتی دیگر در حوالی این بازار، کافی‌ست تا بالاخره سر از یکی از تابه‌های آجیل‌پزی درآوریم. مالکان ۲ تابه اولی، نه تمایل به گفتگو داشتند و نه اجازه عکاسی از فرآیند شور دادن خشکبارشان را دادند. اما مالکِ تابه سومی، به گرمی پذیرایمان شد. ۴ کارگر تابه، هر یک سرگرم کاری بودند؛ دست چین کردن خشکبار، نظارت بر دستگاه آجیل‌پزی، الک کردن آجیل‌های شورو طعمی، هم زدن و بسته بندی در اشکال گوناگون. گوشه و کنار تابه نیز هنوز آثار دیگ‌های چدنی قدیمی آجیل‌پزی که قدمتش به بیش از ۵۰ سال قبل باز می‌گردد، دیده می‌شود. به زمانی که هنوز «لووک» با مخازن ۵۰ تا۱۰۰ کیلویی و درجه حرارت‌های بالا، به خط فرآوری و طعم‌دهی آجیل‌ها، وارد نشده بود. یکی از کارگرها تاکید می‌کند: «درست است درجه حرارت بالا، خشکبار را زودتر تفت می‌دهد ولی در عوض همه خواصشان رااز بین می‌برد.»الک‌هایی باسایزهای مختلف سینه‌کش دیوارِ تابه قراردارند. «ذبیح الله» یکی دیگرازکارگرها به کیسه‌های نمکِ آرد وافزودنی‌هایی مانندگلپر، فلفل و پیتزایی اشاره می‌کند و می‌گوید: «اگرقبلاً فقط با نمکِ آرد، آجیل و مغزی جات را تفت می‌دادند الان با کلی طعم‌های جدید و پرطرفدار، آجیل‌هارابرشته می‌کنند. قیمت نهایی آجیل هم به این افزودنی‌ها و بهداشت کار بستگی دارد. تفت رژیمی، تگری، تنوری، زعفرانی، پودری و دوآتیشه از جمله مدل‌ها و نمونه‌های تفت و بودادن است.»
کد خبر 816582 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها شب یلدا خبر مهم چینمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: شب چله شب یلدا خبر مهم چین آجیل فروشان قزوینی ها مغازه ها مشتری ها سرای سه شب یلدا آجیل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۱۳۷۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مصیبت جدید مستاجران؛ قیمت نجومی کارتن موز!
از کف تا سقف‌شان انباشته از کارتن‌های موز صادراتی است. کارتن‌های موز سمت راست به ردیف کارتن‌های زیره ۳ لایه و کارتن‌های سمت چپ به ردیف کارتن‌های زیره ۵ لایه اختصاص دارد.
به گزارش همشهری آنلاین، ردیف‌های تنگ هم که به کوهی کارتنی می‌مانند.
کارتن؛ یکی از مصائب مستاجرانعباس، کارگر یکی از همین حجره‌هاست. او هر روز پیش از طلوع آفتاب سراغ دیگر حجره‌ها می‌رود و کارتن‌های موز محکم و قابل استفاده را جمع‌آوری و خریداری می‌کند؛ بعضی‌ها را به تعداد و بعضی دیگر را به کیلوگرم می‌خرد. قبل از خرید هم به توصیه آقا جمشید (صاحب کارش) خوب کارتن‌ها را وارسی می‌کند تا عیب و ایرادی نداشته باشند. از ساعت حدود ۱۰ صبح قبل از آمدن آقاجمشید، کارتن‌ها مرتب و منظم در حجره روی هم ردیف عمودی ردیف شده‌اند. کمی بعد از آن هم سر و کله مشتری‌ها که این روز‌ها اغلب مستاجر هستند، پیدا می‌شود. عباس هوای آنها را دارد. چون خاطره‌های چندان خوبی از روزگار اجاره‌نشینی خود و اهل و عیالش ندارد. یکی از آن خاطرات همین تهیه کارتن‌های مقاوم برای اسباب‌کشی بود که باید بابت‌شان کلی هزینه پرداخت می‌کرد.
کارتن موزی کم از خدمات پکینگ ندارد!یکی از مشتری با شنیدن قیمت کارتن‌های موز صادراتی از دهان عباس، کمی متعجب می‌شود و دوباره قیمت را می‌پرسد. عباس هم که عادت دارد به دیدن این تعجب کردن‌ها، تکرار می‌کند: «سایز بزرگ ۲۵ هزار تومان و سایز کوچک ۲۰ هزار تومان.» مشتری که هنوز متعجب است باز می‌پرسد: «این قیمت که گفتید برای همین کارتن‌های موزی‌ست دیگر؟» عباس، چای را لاجرعه سر می‌کشد: «بله؛ توی هر کدامشان می‌توانی از ۵ تا ۱۰ کیلوگرم با خیال راحت اسباب جای بدهی و با خودت ببریشان تا آن سر دنیا.» مشتری که پیش از این کارتن‌های موز را از برخی اصناف با قیمت هر کارتن ۵۰ تا ۷۰ هزار تومان تهیه می‌کرد و با شنیدن هزینه‌های چند ده میلیونی خدمات پکینگ ویژه اسباب‌کشی، دود از سرش برمی‌خاست، بی‌معطلی ۱۰ کارتن موز سایز کوچک از عباس خرید تا همه زندگیش را در آن بسته‌بندی کند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند